فصل دوم پایان نامه،پیشینه،ادبیات پژوهش ،کارشناسی ارشد روانشناسی،مفهوم ،مبانی نظری،مبانی نظری وپیشینه تحقیق مبانی نظری و پیشینه استراتژی‌ های تقسیم سود دارای 75 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل: ورد و قابل ویرایش با فرمت .docx
بخش هایی از محتوای فایل پیشینه ومبانی نظری::

فهرست مطالب:

1-2- مقدمه 17
2-2- استراتژی‌های تقسیم سود 20
3-2- جانمایی استراتژی تقسیم سود 21
4-2- خط مشی تقسیم سود و چرخه عمر شرکت 22
5-2- اهداف سیایت تقسیم سود 23
6-2- عوامل موثر بر سیاست تقسیم سود 24
1-6-2- نقدینگی 24
2-6-2- بازپرداخت بدهی ‌ها 24
3-6-2- ثبات سودآوری 25
4-6-2- سیاست تقسیم سود رقبا 25
5-6-2- علایق سرمایه گذاران 25
6-6-2- سود آوری فرصت‌های آتی 26
7-6-2- الویت های مالیاتی 26
8-6-2- الزامات قانونی 27
9-6-2- تأثیرات هشدار دهنده 27
10-6-2- ملاحظات هزینه‌ای 28
11-6-2- تورم 28
12-6-2- کنترل 28
13-6-2- هزینه‌های نقل و انتقال و تقسیم پذیری سهام 29
14-6-2- هزینه‌های مربوط به انتشار سهام جدید 29
15-6-2- توانایی استقراض 30
16-6-2- فرار از مالیات به سبب انباشت نامعقول سود 30
17-6-2- نرخ رشد و توسعه شرکت 31
18-6-2- تأثیر دوره تجاری 31
19-6-2- نوع شرکت 31
20-6-2- هزینه نمایندگی 32
21-6-2- درجه اهرم مالی 32
7-2- تعیین سیاست تقسیم سود 33
1-7-2- سیاست تقسیم باقیمانده سود 33
2-7-2- ثبات سود نقدی 34
3-7-2- سیاست سود نقدی بینابین 34
8-2- سود سهام در مقابل عایدات سرمایه‌ای 35
9-2- تئوری‌های مطرح در حوزه سیاست تقسیم سود 36
1-9-2- نظریه نامربوط بودن تقسیم سود 36
2-9-2- نظریه پرنده در دست 38
3-9-2- نظریه ترجیح مالیاتی 39
10-2- عواملی که سود نقدی کم را توجیه می‌کنند 39
11-2- عواملی که سود نقدی زیاد را توجیه می‌کنند 40
12-2- نظریات توجیه کننده مقدار سود تقسیمی 40
13-2- شیوه‌های پرداخت سود سهام 41
1-13-2- پرداخت سود نقدی 42
2-13-2- پرداخت سود تعهد شده 42
3-13-2- پرداخت سود سهمی 42
4-13-2- تجزیه سهام 43
14-2- رابطه پروژه‌ها و جریان نقد شرکت با سیاست تقسیم سود 43
15-2- مطالعات تجربی در کشورهای مختلف 45
16-2- مطالعات تجربی در ایران 55
17-2- خلاصه 60
منابع

1-2- مقدمه
شاید بتوان سه مفهوم بنیادین را لایه‌های اصلی مالی شرکتی تلقی کرد. سرمایه‌گذاری ، تأمین مالی و سود نقدی ؛ و هدف بیشینه کردن ارزش شرکت که هسته‌ی اصلی تئوری مالی شرکتی می‌باشد. سرمایه‌گذاری تعیین می‌کند شرکت در چه منابعی باید سرمایه‌گذاری کند، تأمین مالی ترکیب منابع لازم جهت سرمایه‌گذاری را مشخص می‌نماید و سود نقدی به این پرسش که چه میزان از سود باید مجدداً سرمایه‌گذاری شده و چه مقدار باید به سهامداران شرکت پرداخت شود، پاسخ می‌دهد. اگر سرمایه‌گذاری‌هایی که حداقل نرخ بازده را تأمین کنند، وجود نداشته باشد، سود به مالکان شرکت پرداخت می‌شود. (Damodaran,2004)
سود نقدی به صورت نقد پرداخت می‌شود و همه افراد به آن علاقمندند. حال سؤال این است که آیا شرکت باید سود را به صورت نقدی به سهامداران بپردازد یا اکنون پول نقد را سرمایه‌گذاری کند و بعداً سود آن را بپردازد؟ بنابراین سیاست تقسیم سود، الگوی زمانی پرداخت سود است. در این زمینه سؤالی که اهمیت خاص دارد این است که شرکت اکنون چه درصدی از سود را باید تقسیم کند؟ این همان سؤال سیاست تقسیم سود است. (Ross,et. al. ,2002)
عوامل زیادی را می‌توان در تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران برای انتخاب سهام دخیل دانست. بیشتر تئوری‌های مالی فرض می‌کنند که سرمایه‌گذاران به افزایش ثروت خود می‌اندیشند و به معیارهای مالی مانند سود هر سهم و سود تقسیمی شرکت توجه می‌کنند. سرمایه‌گذاران هنگام انتخاب سرمایه‌گذاری، ریسک و بازده این سرمایه‌گذاری‌ها را با یکدیگر مقایسه می‌کنند. سرمایه‌گذار منطقی در صورت تشابه ریسک دو سرمایه‌گذاری، سرمایه‌گذاری با بازده بیشتر را انتخاب خواهد نمود (آقایی و مختاریان، 1383).
بازده سرمایه‌گذاری در سهام شرکت‌ها متشکل از دو جزء سود سرمایه‌ای و سود تقسیمی است. سود سرمایه‌ای از تغییر قیمت سهام در بازار سرمایه به دست می‌آید. سرمایه‌گذاران با استفاده از مدل‌های مختلف ارزش‌گذاری سهم، اقدام به تعیین ارزش ذاتی سهم مورد نظر می‌کنند که از مهم‌ترین عواملی که باید در این فرآیند پیش‌بینی شود، سود تقسیمی سال‌های آتی شرکت می‌باشد. میلر و مودیلیانی (M&M) در سال 1961 با ارائه تئوری نامرتبط بودن سود اعتقاد داشتند که بین ارزش شرکت و سیاست تقسیم سود ارتباطی وجود ندارد. آن‌ها فرضیات خود را تحت شرایط کامل بودن بازار سرمایه به اثبات رساندند. اما بسیاری دیگر از صاحب نظران به وجود نواقص مانند وجود مالیات و هزینه‌های کارگزاری در بازارهای واقعی اشاره نموده و معتقدند که به دلیل این نواقص، سیاست تقسیم نمی‌تواند بر ارزش شرکت بی‌تأثیر باشد. بنابراین سود سهام نقدی به واسطه عینیت و ملموس بودن، از جایگاه ویژه‌ای نزد سرمایه‌گذاران برخوردار است. در واقع استفاده‌کنندگان بالفعل و بالقوه اطلاعات مالی تمایل به اطلاع از توان نقدینگی و توزیع آن در میان سهامداران شرکت دارند. زیرا این اطلاعات نه تنها تصویر روشنی از وضعیت حال شرکت را ارائه می‌دهد، بلکه امکان برآورد و ارزیابی وضعیت آینده شرکت را نیز فراهم می‌سازد که بدون تردید در فرآیند تصمیم‌گیری آن‌ها دارای اهمیت است (تهرانی و ذاکری، 1388).
تصمیمات شرکتی شامل تعارض‌های بالقوه بین منافع سهامداران می‌باشد. دو نوع مهم تعارض نمایندگی تعارض بین سهامدارن و دارندگان قرضه و بین سهامداران و مدیریت است. دارندگان قرضه در تلاش برای کاهش ریسک ورشکستگی شرکت، محدودیت‌هایی را از طریق قرار دادن بندهایی در قرارداد خود برای شرکت به وجود می‌آورند. در مقابل سهامداران در جستجوی تقسیم سود بالاتری هستند تا منابع شرکت از دارندگان قرضه دور شود. بنابراین افزایش تقسیم سود باید باعث افزایش قیمت سهام و کاهش قیمت اوراق قرضه شود. همچنین تقسیم سود به عنوان مکانیزمی انتظامی برای کاهش تعارض بین سهامداران و مدیریت عمل می‌کند. جنسن و مکلینگ (1976) پیشنهاد می‌کنند که یکی از راه‌های کاهش هزینه‌های نمایندگی، تقسیم بخش بیشتری از سود به عنوان سود نقدی می‌باشد. نسبت سود تقسیمی بالاتر باعث می‌شود که جریان نقدی کمتری در اختیار مدیران باقی بماند و در نتیجه هزینه‌های نمایندگی کاهش پیدا می‌کند (دسوزا و ساکزنا، 1999). همچنین جنسن (1986) معتقد است که منافع سهامداران هنگامی به بهترین شکل ممکن تأمین می‌شود که جریان نقد آزاد شرکت به صورت سود نقدی تقسیم شود (حبیب، 2004).
میزان سودآوری شرکت را می‌توان یکی از مهم‌ترین عواملی دانست که نقش بسیار مهمی در میزان سود تقسیمی دارد. لیتنر (1956) فرض می‌کند که سودآوری می‌تواند شاخصی اولیه از توان شرکت برای پرداخت سود باشد. چون سودهای نقدی معمولاً از سود سالانه پرداخت می‌شوند، شرکت‌های دارای سود بیشتر، به طور منطقی باید سود بیشتری را تقسیم کنند. ولی با وجود سودآوری در شرکت، باید جریان‌های نقدی حاصل از عملیات شرکت مثبت باشد، تا شرکت بعد از انجام تعهدات مالی و سرمایه‌گذاری‌های مورد نیاز خود، به تصمیم‌گیری در مورد میزان سود تقسیمی اقدام نماید. بنابراین می‌توان رابطه مستقیمی را بین سودآوری شرکت و سود تقسیمی آن متصور بود. اما با وجود این که ارتباط بین سودآوری و سود تقسیمی در ادبیات مالی به خوبی تبیین شده است، کار کمتری برای بررسی ارتباط بین جریان نقدی و سود تقسیمی انجام گرفته است. ممکن است اقلام صورت سود و زیان برای نشان دادن سود دستکاری شده باشند، در حالی که شرکت توان ایفای تعهدات خود را ندارد، ممکن است قیمت واقعی سهام با قیمت برآوردی با استفاده از این اطلاعات تفاوت داشته باشد. اگر سود سهام تقسیمی به طور قابل ملاحظه‌ای با توان پرداخت شرکت متفاوت باشد سهامدار عمده قادر است کنترل شرکت را به دست گرفته، متناسب با توان شرکت، سود سهام پرداخت کند. بنابراین به نظر سهامدار جریان نقدی، شاخص بهتری از سود دهی شرکت است (راعی و بخشیانی، 1387). بریتتان (1966) معتقد است جریان نقدی نقش مهم‌تری از سود خالص در تعیین توانایی شرکت در پرداخت سود تقسیمی دارد. جریان نقدی را می‌توان معیاری مربوط برای درآمد قابل مصرف و قابل اتکای شرکت دانست (العجمی و همدا، 2011).

2-2- استراتژی‌های تقسیم سود
تصمیمات تقسیم سود به تعیین اینکه چه مقدار سود و در چه فواصلی به صاحبان شرکت (سهامداران) پرداخت شود، مربوط می‌شود. صاحبان یک سازمان انتفاعی انتظار کسب سود و پاداش از سرمایه گذاری‌های خود در دو شکل زیر را دارند:
1. رشد میزان سرمایه تأمین شده توسط آن‌ها
2. دریافت وجوه نقد در قالب درآمد
بنابراین تصمیمات تقسیم سود دارای دو عنصر است: مقداری که باید پرداخت شود و مقداری که باید به منظور حمایت از رشد شرکت در آن نگهداری شود. این عنصر دومی یک تصمیم تأمین مالی نیز به شمار می‌رود. رشد منظم و پایدار سود سهام شرکت یک عامل اساسی در تعیین ارزش بازار یک سازمان انتفاعی است، ارزشی که توسط بازار سهام برای سهام شرکت مزبور تعیین می‌شود.
استفاده از وجوه نقد ایجاد شده در داخل شرکت غالباً به عنوان یک منبع آزاد برای تأمین مالی به شمار می‌رود. البته این موضوع درست نبوده و باید توجه داشته باشیم که این وجوه نیز دارای هزینه هستند نظیر هزینه فرصت، که غالباً برای محاسبه هزینه سرمایه این وجوه از روش میانگین موزون هزینه سرمایه (wacc) استفاده می‌شود. (اعرابی، رزمجویی، 1386)