فصل دوم پایان نامه،پیشینه،ادبیات پژوهش ،کارشناسی ارشد روانشناسی،مفهوم ،مبانی نظری،مبانی نظری وپیشینه تحقیق مبانی نظری و پیشینه تحلیل فضایی - مکانی فضای سبز شهری دارای 44 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل: ورد و قابل ویرایش با فرمت .docx
بخش هایی از محتوای فایل پیشینه ومبانی نظری::

فهرست مطالب:

2-1: پيشينه تحقيق......................................... 11

2-2: انواع فضاهای سبزشهری................................. 15

2-2-1: فضاهای سبزعمومی.................................... 15

2-2-2: فضاهای سبزنیمه عمومی............................... 15

2-2-3: فضاهای سبزخیابانی.................................. 15

2-2-4: فضاهای سبزخصوصی.................................... 15

2-3: تقسیم بندی فضاهای سبز................................ 15

2-3-1: پارک............................................... 16

2-3-1-1: طبقه بندی پارکها براساس هویت..................... 16

2-3-1-2: طبقه بندی پارکها براساس اهمیت، مقیاس و حوزه نفوذ. 16

2-3-1-2-1: انواع پارکهای شهری در مقیاس واحد همسایگی........ 17

2-3-1-2-2: پارک شهری در مقیاس محله......................... 17

2-3-1-2-3: پارک شهری در مقیاس ناحیه........................ 17

2-3-1-2-4: پارک شهری در مقیاس منطقه........................ 17

2-3-1-2-5: پارک فراشهری (پارکهای بسیار بزرگ)............... 17

2-3-2: باغها.............................................. 18

2-3-3: فضای سبزخطی........................................ 18

2-3-3-1: کمربندهای سبز.................................... 18

2-3-3-2: فضای سبز معابر................................... 18

2-3-3-2-1: میادین.......................................... 18

2-3-3-2-2: فضای سبز گذرگاهها............................... 18

2-3-4: فضای سبزعمودی...................................... 19

2-3-4-1: بام های سبز...................................... 19

2-3-4-2: دیواره های سبز................................... 19

2-4: تاریخچه فضای سبزدرجهان............................... 20

2-5: تاریخچه فضای سبزدرایران.............................. 22

2-6: اهمیت،ضرورت ونقش های فضای سبزشهری.................... 24

2-6-1: اهمیت فضای سبزدرزندگی شهری......................... 24

2-6-2: نقش فضای سبزبراقلیم شهری........................... 26

2-6-3: نقش فضای سبزازبعدشهرسازی........................... 26

2-7: معیارهای برنامه ریزی فضاهای سبزشهری.................. 27

2-7-1: سرانه ها واستانداردهای فضای سبزشهری................ 27

2-8: معیارهای محیطی فضای سبزشهری.......................... 30

2-9: معیارهای مکانیابی فضای سبزشهری....................... 30

2-10: مکان شناسی فضای سبز................................. 31

2-11: عوامل موثردرطراحی فضای سبز.......................... 37

2-11-1: نیازهای بیولوژیکی................................. 37

2-12: اثرات فضاهای سبزدربهبودشرایط محیط زیستی............. 38

2-12-1: اثرات فضای سبزدرکاهش آلودگی صوتی.................. 39

2-12-2: اثرات تفرجگاهی فضای سبز........................... 40

2-13: ضوابط معماری انواع فضاهای سبزشهری................... 40

2-13-1: ضوابط طراحی خطی................................... 40

2-13-2: ضوابط ایجاد فضاهای سبزبرحسب اقلیم منطقه........... 42

2-13-3: ضوابط مربوط به آب درفضاهای سبز.................... 42

2-13-4: ساختمانهاوتأسیسات موردنیاز فضاهای سبزشهری......... 43

منابع

2-1: پيشينه تحقيق

بنابر اسناد علمی و تاریخی آغاز طراحی منظره و فضاي سبز به ایرانیان نسبت داده میشود. پیشینه پردیسهاي ایران به سده چهارم میلادي بر میگردد. این عنوان به باغهایی گفته می شد که براي تفرج همگان بنا شده است. واژه پردیس ریشه سانسکریت داشته و به مفهوم بهشت است که در متون انگلیسی همان واژه سانسکریت یعنی «paradis» به کار برده میشود، در تورات نیز از پردیسهاي ایران باستان صحبت به میان رفته است. در طول زمان به تدریج باغها و شکارگاههاي اختصاصی گسترش یافت. همزمان با گسترش شهرها اقدام به ایجاد باغهاي ملی، میدانها و پاركهاي عمومی با فرم و ویژگیهاي متفاوت گردید. نخستین قطعه جنگلی که براي این منظور در نظر گرفته شد، بخشهایی از جنگلهاي واقع در بین گنبد و بجنورد، معروف به جنگل گلستان بود که در سال 1366 به طور رسمی به عنوان پارك ملی نامگذاري گردید و در همان سال نخستین پارك جنگلی طبیعی توسط مهندس آشتیانی بنیانگذار پاركهاي جنگلی در جاده هراز- آمل طراحی و بنا گردید و نیز همان سال نخستین پارک جنگلی دست کاشت درخرگوش دره تهران بنا شد (شریفی، 11371: 180 و 181). نظریه هاي چند وجود دارند که به نوعی در اهداف آنها بر فضاي سبز و نیاز مبرم شهر به داشتن این فضاها بحث شده است. البته مکتبهایی هم بوده اند که به نوعی براي رفع مشکلات شهري ناشی از صنعت و کالبد بی روح شهري، ایده هایی مانند کار بر روي زمین به عنوان اوقات فراغت، الگوي شهر- پارك براي تمرکز زدایی از شهرهاي قدیمی و... را ارائه کرده اند. از جمله این مکتبها میتوان به : اصلاح گرایی، شیکاگو، مدرنیسم، طبیعت گرایی، آمایش انسانی و نظریه توسعه پایدار اشاره کرد. برخی اندیشمندان این گونه در نظریه هاي خود درباره فضاي سبز سخن گفته اند:

کامیلوزیته شهرساز اتریشی در سال1889، در کتاب خود به نام « شهرسازی» چاره کار را در بازگشت به شیوه هاي هنري قرون وسطی پیشنهاد نمود. او میخواست زشتی معمولی شهر اواخر سده نوزدهم را از میان بردارد و شهر را به غناي هنر، زندگی و تحرك آراسته گرداند. گشودن مرکز میدان شهرها یا جا به جا کردن مجسمه ها وبرجهاي یادگار به یک گوشه میدان، ایجاد باغچه در حیاط آپارتمانهاي مسکونی به جاي کانونهاي شلوغ شهر، برپا داشتن دیوارهاي بلند در پیرامون پاركهاي همگانی براي نگهداري از آنها در برابر سرو صداي خیابان همه رفرمهایی طبیعی بودند که کامیلوزیته پیشنهاد کرد (شیعه، 1382: 32). ابنزر هاوارد در پایان سده نوزدهم، از جمله راه حلهایی که براي بسیاري از مسائل سکونت در شهر پیشنهاد نمود اندیشه ایجاد شهرهاي باغ مانند بود. پیشنهاد هاوارد اقدام به امري بزرگ بود، یعنی رهایی از جنبه هاي مضر انقلاب صنعتی و از میان بردن محلات فقیر نشین و پر جمعیت که زاییده صنعت بود. هاوارد در طرح شهرهاي باغ مانند خود، شهر را به صورت چند دایره متحدالمرکز در نظر گرفت که دایره میانی و حلقه بیرونی شهر را فضاي سبزو باغها در بر میگرفت زیاري، 1383: 24) .

2-2: انواع فضاهای سبز شهری

در یک تقسیم بندی کلی می توان فضاهای سبز شهری را به چهار دسته ذیل تقسیم نمود:

1. فضاهای سبز عمومی
2. فضاهای سبز نیمه عمومی
3. فضاهای سبز خیابانی
4. فضاهای سبز خصوصی

که در زیر به تعریف مفاهیم هر یک از آنها پرداخته می شود .

2-2-1: فضاهای سبز عمومی

فضاهای سبزی هستند که واجد بازدهی اجتماعی می باشند . این فضاها برای عموم مردم در گذران اوقات فراغت، تفریح و مصاحبت با دوستان وگردهمایی های اجتماعی و فرهنگی استفاده می شوند . فضاهای یاد شده اساساً برای این منظور طراحی یا تجهیز شده اند . وجود نیمکت ، روشنایی ، آبخوری ، دستشویی ، کف سازی معابر و دسترسی از مؤلفه های فضاهای سبز عمومی به شمار می روند . از فضاهای سبز عمومی معمولاً به عنوان « پارک » نام برده می شود . در واقع فضاهای سبز اجتماعی شامل فضاهای سبز عمومی مجهز به خدمات و تسهیلات می شود .

2-2-2: فضاهای سبز نیمه عمومی

فضاهای سبزی که بازدهی اکولوژیکی دارند ، لیکن استفاده کنندگان آنها نسبت به فضاهای سبز عمومی محدودترند ، واجد بازدهی تام اجتماعی نیستند . محوطه های باز بیمارستان ها و ادارات دولتی و . . . در این دسته قرار می گیرند .

2-2-3: فضاهای سبز خیابانی

نوعی از فضاهای سبز شهری هستند که به طور معمول درخت کاری حاشیه باریکی از حد فاصل مسیرهای پیاده رو و سواره رو را تشکیل می دهند و یا به صورت متمرکز در فضاهای نسبتاً کوچک میدان و یا در زمین های پیرامون بزرگراه ها و خیابان ها شکل گرفته اند ( سعید نیا ، 1383 : 24 – 23 ) .

2-2-4: فضاهای سبز خصوصی

فضاهای سبز خصوصی شامل باغ های مثمر ، زمین های کشاورزی و باغچه های خصوصی هستند و به دلیل خصوصی بودنشان ، فاقد ارزش اجتماعی می باشند. بدون تردید فضاهای سبز خصوصی بر شرایط اکولوژیکی شهر تأثیر گذار هستند (سلطانی ، 1384 : 65 ).