فصل دوم پایان نامه،پیشینه،ادبیات پژوهش ،کارشناسی ارشد روانشناسی،مفهوم ،مبانی نظری،مبانی نظری وپیشینه تحقیق مبانی نظری و پیشینه نقش عوامل اکولوژیکی در توسعه فیزیکی شهرها دارای 24 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل: ورد و قابل ویرایش با فرمت .docx
بخش هایی از محتوای فایل پیشینه ومبانی نظری::

فهرست مطالب:

-1)مقدمه......25

2-2). مباحث مربوط به توسعه شهری. 25

2-2-1). شهر25

2-2-2). برنامه­یزی26

2-2-3). برنامه­ریزی شهری27

2-2-4). کاربری اراضی27

2-2-5). رشد و توسعه شهری28

2-2-6). مفهوم توسعه فیزیکی28

2-2-7). فضای شهری29

2-2-8). بافت29

2-2-9). نظریات مورفولوژیکی و توسعه فیزیکی شهر30

2-2-10). توسعه فیزیکی شهر از دیدگاه اکولوژیک31

2-2-11). نظریه­ های هسته­های متعدد شهر یا شهر چند هسته­ای31

2-2-12). نظریه ساخت دوایر متحدالمرکز32

2-2-13). نظریه ساخت ستاره­ای شکل32

2-2-14). نظریه محوری یا توسعه قطاعی شهر

2-2-15). نظریه شهر خطی33

2-3). متغیرهای موثر در مکان­یابی توسعه­ی فیزیکی شهرها33

2-3-1). مقدمه33

2-3-2). ژئومورفولوژی34

2-34). جنس خاک34

2-3-5). قابلیت خاک. 35

2-3-6). شیب35

2-3-7). باد35

2-3-8). آب­های زیر­زمینی36

2-3-9). ارتفاع36

2-3-10). رعایت حریم گسل36

2-3-11). جهت­های جغرافیایی36

2-3-12). حریم رودخانه­ ها37

منابع

2-1). مقدمه: این فصل از تحقیق، ابتدا مفاهیم اساسی و پایه مربوط به توسعه شهری و سپس متغیر­هایی را که، در توسعه فیزیکی شهر نقش دارند مورد بررسی قرار گرفته­اند.

2-2) مباحث مربوط به توسعه شهری

شهر

شهر و شهرنشيني روند اجتماعي برجسته‌اي است که بيشتر موجب دگرگوني در روابط متقابل انسان با محيط و با انسان­هاي ديگر شده است. در حقيقت تغيير در واکنش‌هاي انسان‌ها نسبت به هم و نسبت به محيط، به تحول اجتماعي و دگرگوني فضائي امکان داده که نمود عيني آن به صورت يک پديدة نو که اصطلاحاً (شهر ناميده مي‌شود ) نمايان گرديده است. ويژگي­هاي شهر و مفهوم آن در دوره‌هاي مختلف تاريخي و مناطق مختلف يکسان نبوده و مفهوم آن در هر دوره و مناسب با هر سرزميني در مسير تاريخ تفاوت­هايي را نشان مي‌دهد. امروزه تعريف جامعي از شهر که بتواند شامل کلية شهرهاي جهان باشد مشکل­ست، چرا که شهرها به سيستم‌هاي اقتصادي و اجتماعي همسان وابسته نبوده و نکات مشترکي بين آنها وجود ندارد. بنابراين هر يک از جغرافيدانان بنا به ادراک و برداشت خود تعريفي از شهر کرده­اند ( فريد، 1382 : 1 ). در واقع شهر زيستگاهي است انسان ساخت و در زير يک قدرت سياسي مشخص که تمرکز جمعيتي نسبتاً پايداري را در درون خود جاي مي‌دهد، فضاهاي ويژه بر­اساس تخصص‌هاي حرفه‌اي به وجود مي‌آورد تفکيکي کما بيش مشخص ميان بافت‌هاي مسکوني و کاري ايجاد مي‌کند و فرهنگي خاص را به مثابه حاصلي از روابط دروني خويش پديد مي‌آورد که درون خود خرده فرهنگ‌هاي بيشماري را حمل مي‌کند( فکوهي، 1383: 28-29 ). با اين­ همه شهر اجتماعي است با تعداد و تراکم معين و متناسب جمعيت، با بافت و ساختار کالبدي يکپارچه و بهم پيوسته اعم از محلات، کوي‌ها، و يا مناطق مسکوني، فضاهاي فرهنگي، بازرگاني، توليدي، اداري، ارتباطي، کشاورزي و نظاير آنها که اکثريت ساکنان شاغل دائمي آن در مشاغل غير کشاورزي بکار اشتغال داشته و بر اثر تمرکز توليد و خدمات فرامحلي، کانون سياسي-اجتماعي، فرهنگي، اداري، مواصلاتي، و مرکز مبادلات اقتصادي و تأمين نيازهاي حوزة جذب و نفوذ فضاي پيرامون خود نيز مي‌باشد ( نظريان،1383: 4-1 ). شهر به مثابه بخشی از سلسله مراتب سیستم فضایی و تقسیمات سیاسی– جغرافیایی هر کشور بر­اساس شاخص­های مختلفی مانند: نوع حکومت، مدیریت، سطح آگاهی، علاقه­مندی اجتماعی و مشارکت مردم در نظام تصمیم­گیری شکل می­گیرد( زاهدی­فر، 1373 : 10 ).

برنامه ­ریزی

بطور کلي از زماني که بشر براي شناسايي محيط اطراف و تسهيل در امر زندگي و رفع مشکلات و نيازهاي خود به تکاپو پرداخت، در حقيقت، دست به يک نوع برنامه‌ريزي زد. در صورتي که بخواهيم تعريفي کلي از برنامه‌ريزي داشته باشيم، مي‌بايستي برنامه‌ريزي را عبارت از کوششي در جهت انتخاب بهترين برنامه‌ها در جهت رسيدن به هدف­هاي مشخص بدانيم که ممکن است اين کوشش‌ها و برنامه‌ها، تا مرحلة نهايي هدف نيز پيش نرود، بلکه گامهايي در جهت رسيدن به آن باشد (شيعه، 1381: 85-86 ). برنامه‌ريزي به معناي انديشيدن و تنظيم پيشاپيش امور، قبل از بروز وقايع و رويدادها است تا در اموري همچون بهداشت، سلامت، رفاه، آسايش، خوشبختي افراد جامعه، نتايج مطلوبي بدست آيد، بديهي است براي برنامه‌ريزي دقيق مي‌توانيم اشتباهات گذشته را جبران نموده و نسبت به آينده هوشيار‌تر عمل کنيم ( هيراسکار، 1376: 14).

برنامه‌ريزي فعاليتي است که بشر از آغاز به آن مشغول بوده است. هيچ اقدامي براي رسيدن به هدف هرچه باشد به نتيجه نمي­رسد، مگر آنکه شامل برنامه­ريزي باشد.