فصل دوم پایان نامه،پیشینه،ادبیات پژوهش ،کارشناسی ارشد روانشناسی،مفهوم ،مبانی نظری،مبانی نظری وپیشینه تحقیق مهارت های زندگی دارای 20 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل: ورد و قابل ویرایش با فرمت .doc
بخش هایی از محتوای فایل پیشینه ومبانی نظری::

مهارت های زندگی

مقدمه:

تعریف مهارت­های زندگی

ویژگی های آموزش مهارت­های زندگی

اهداف آموزش مهارت های زندگی چیست؟

ضرورت آموزش مهارت­های زندگی

اجزا و عناصر مهارت­های زندگی

1. 
   
2. 
   
3. ارتباط مؤثر
4. روابط بین فردی
5. تصمیم گیری
6. حل مسئله
7. تفکر خلاق
8. مقابله با هیجان ها
9. مقابله با استرس

10- تفکر انتقادی

تقسیم بندی مهارت های زندگی

1. مهارت ارتباط در روابط میان فردی
2. مهارت تصمیم­گیری و تفکر انتقادی
3. مهارت مقابله و مدیریت شخصی

شیوه­های آموزش مهارت­های زندگی

منابع:

References:

مهارت های زندگی

مقدمه:

آموزش مهارت­های زندگی اولین بار در سال 1978 تحت عنوان آموزش­های فشرده مطرح گردیدو برای اولین بار در مشاوره گروهی ارئه شد. و سازمان بهداشت جهانی به منظور پیشگیری و همچنین افزایش سطح بهداشت روانی افراد برنامه­ای با عنوان آموزش مهارت­های زندگی تدوین کرد. هدف از این برنامه افزایش توانایی­های روانی-اجتماعی کودکان و نوجوانان بود، برای اینکه بتوانند با مقتضیات مسائل و دشواری­های زندگی، سازگارانه برخورد کنند(کورسینی و گازدا، 2007).

برنامه مهارت­های زندگی طراحی شده توسط یونیسف، صندوق بین­المللی کودکان و نوجوانان، از بدو پیدایش در کشور­های مختلف در مورد صدها هزار نفر از نوجوانان که در موقعیت­های مختلف قرار دارند بکاررفته است. در سایه آموزش مهارت­های زندگی به نوجوانان، هنجارها، انگیزه­ها، طرز تلقی­ها و رفتارهای آنها شکل می­گیردتا بتوانند، سازگاری بهتری با جامعه اطراف خود و سایرین داشته باشند. برنامه مهارت­های زندگی به نوجوانان کمک می­کند تا معلومات و گرایش‌هایی را که برای گذر سالم و موفقیت­آمیز به دوران بزرگسالی نیاز دارد در خود پرورش دهند. نوجوانان با شرکت در این برنامه معلوماتی را می­آموزند و رفتارهایی را تمرین می­کنند که به آنها کمک می­کند از موانعی که بر سر راه رسیدن به اهداف و خواسته­هایشان وجود دارد عبور کنند (هانتر، 1993).

این آموزش­ها موجب فراهم آوردن ابزاری می­گردد که با آن بتوان به یک زندگی هدفمند رسید. برنامه مهارت­های زندگی رسیدن به یک شرایط بهتر است که می­توان با آموختن قواعد آن، زندگی مؤثر و موفقی داشت توجه به واقعیت­ها یکی از قوانین این برنامه است. وقتی بدون اطلاعات و مهارت­های لازم برای خلق نتایج مورد نظر اقدام شود قوانین جاری زندگی می­شکند. کسانیکه در رقابتها موفق می­شوند و به خواسته های معقول خود می­رسند، از مهارت­های لازم برخوردارند. قاعده­ها را می­دانند و برای زندگی خود طرح و برنامه دارند (مک گرا، 1998، ترجمه مهدی قرچه داغی، 1380).

تعریف مهارت­های زندگی

برای مهارت­های زندگی تعاریف مختلفی ارائه شده است.مهارت­های زندگی به گروه بزرگی از مهارت های روانی- اجتماعی و میان­فردی گفته می­شود که می­تواند به افراد کمک کند تا تصمیماتشان را با آگاهی اتخاذ کنند، به طور مؤثر ارتباط برقرار کنند، مهارت­های مقابله­ای و مدیریت شخصی خود را گسترش دهند و زندگی سالم و بارور داشته باشند. مهارت­های زندگی می‌تواند اعمال شخصی و اعمال مربوط به دیگران و نیز اعمال مربوط به محیط اطراف را طوری هدایت کند که به سلامت بیشتر منجر شود(یونیسف، 2003).

مهارت­های زندگی شامل مجموعه­ای از توانایی­هاست که قدرت سازگاری و رفتار مثبت و کارآمد را افزایش می­دهد، در نتیجه شخص قادر می­شود بدون اینکه به خود یا دیگران صدمه بزند مسئولیت­های مربوط به نقش اجتماعی خود را بپذیرد و با چالش­ها و مشکلات روزانه­ی زندگی به شکل مؤثر روبرو شود (فخراللهی ، 1384).

مهارت­های زندگی به مجموعه توانایی و مهارتهایی گفته می­شود که امکان رفتار سازگارانه و مثبت را برای افراد فراهم می­سازد. به عبارت دیگر، این مهارت­ها که اکتسابی و اغلب از طریق آموزش و تمرین، ایجاد و تقویت می­شوند، افراد را در مواجه­ی مؤثرتر با نیازها و چالش­های زندگی روزمره توانمند می­سازند (فولادی، 1383).

ویژگی های آموزش مهارت­های زندگی

• اول اینکه آموزش مهارت­های زندگی یک شکل قدرتمند از آموزش و درمان است. زیرا مراجع به طور همزمان مهارت­های جدید را در چندین حوزه فرا می­گیرد.
• دوم اینکه، آموزش مهارت­های زندگی یک مدل آموزشی است که یک سری مهارت­ها را تدریس می‌کند و منجر به بازگشت و عود کمتر در مراجع می­شود.
• سوم اینکه، شرکت­کنندگان فعالانه در یادگیری و تکمیل مهارت­های زندگی شرکت می­کنند، بنابراین احتمالاً بیشتر احساس مالکیت فرایند آموزش، و کارآمدی را حس می­کنند.
• چهارم اینکه، آموزش مهارت­های زندگی هم برای پیشگیری و هم برای درمان مشکلات روانی یک راه مناسب است و اینکه مؤثرترین و کارآمدترین راه برای یادگیری این مهارت­ها تدریس مستقیم آنهاست (کورسینی و گازدا، 2007).

مشکل آموزش مهارت­های زندگی این است که قوت واقعی آن­، در مفهوم­سازی آن به عنوان یک الگوی آموزشی است و از آنجایی که تعداد زیادی از متخصصان یاری دهنده سلامت روان، هنوز الگوی درمان پزشکی را قبول دارند. آموزش مهارت­های زندگی باید در انتظار مخالفت­ها و مقاومت­های زیادی باشد (کورسینی و گازدا، 2007).

اهداف آموزش مهارت های زندگی چیست؟

آموزش مهارت­های زندگی اهداف عمده­ای را دنبال می­کند، اما هدف اصلی از این برنامه ارتقاء بهداشت روانی و پیشگیری از آسیب­های اجتماعی مانند اعتیاد، خودکشی، بزهکاری و انواع مختلف بی­بند و باری است. آموزش مهارت­های زندگی بر عوامل زیربنایی مشترک در بسیاری از زمینه­های ارتقاء بهداشت روانی و پیشگیری اولیه تأثیر گذاشته و همین توان و ویژگی آنهاست که فضای آموزشی آن را وسیع ساخته و زیربنای هر رویکرد آموزش به زندگی شده است (ارکارت و همکاران، 1991، به نقل از عسگری، 1384).

پژوهش­های بیشماری نشان داده است که بسیاری نشان داده است که بسیاری از مشکلات بهداشتی و اختلالات روان-عاطفی، ریشه­های روانی اجتماعی دارد. علاوه بر این سایر پژوهش­ها، حرمت خود پایین، ناتوانی در بیان احساسات و فقدان مهارت­های ارتباطی را عوامل مهم بسیاری از مشکلات فردی مانند سوء مصرف مواد، بزهکاری، بی­بند و باری جنسی، رفتارهای مخاطره­آمیز و خشونت می­دانند. لذا سازمان بهداشت جهانی به منظور ارتقاء سطح بهداشت روانی و پیشگیری از آسیب­های روانی-اجتماعی، برنامه­ای را به عنوان آموزش مهارت­های زندگی تدارک دیده است (فتحعلی لواسانی، 1379).

-Corsini& Gazda

-Coping skills

-Errocurt