فصل دوم پایان نامه،پیشینه،ادبیات پژوهش ،کارشناسی ارشد روانشناسی،مفهوم ،مبانی نظری،مبانی نظری وپیشینه تحقیق مبانی نظری وپیشینه تحقیق سانسور وروشهاو انواع آن دارای 35صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل: ورد و قابل ویرایش با فرمت .docx
بخش هایی از محتوای فایل پیشینه ومبانی نظری::

2-1 سانسور. 12

2-2 روش‌هاي سانسور. 12

2-2-1 سانسور پيشگيرانه (پيش از انتشار) : 12

2-2-2 سانسور پيگيرانه / تعقيبي (پس از انتشار) : 12

2-2-3 سانسور قانوني و غيرقانوني: 13

2-2-4 سانسور رسمي و غيررسمي.. 13

2-2-5 سانسور اقتصادي.. 13

2-2-6 خودسانسوري: 13

2-3 انواع سانسور. 14

2-3-1 سانسور سياسي – اجتماعي.. 14

2-3-2 سانسور اخلاقي.. 14

2-3-3 سانسور ديني.. 14

2-4 سانسور در خدمات كتابداري.. 14

2-4-1 سانسور در مرحله مجموعه‌سازي: 15

2-4-2 سانسور در مرحله سازماندهي مواد. 15

2-4-3 سانسور در مرحله امانت.. 15

2-5 سانسور در عصر حاضر. 16

2-6 نظارت استبدادی.. 19

2-6-1 عصر محمدشاه قاجار. 19

2-6-2 عصر ناصرالدین شاه 20

2-6-2-2 وزارت انطباعات.. 22

2-6-2-3 اداره سانسور. 23

2-6-3 عصر مظفر الدین شاه 24

2-6-3-1 امین السلطان. 24

2-6-3-2 عین الدوله. 25

2-6-3-3 امین الدوله. 25

2-6-3-4 نظارت مظفری و تشکیل مجلس.. 25

2-6-3-5 صدور و مجوز امتیاز. 25

2-1-3-6 تصویب قانون اساسی.. 26

2-7 سانسور در دورة رضاشاه 27

2-7-1 مطبوعات داخلي....................................................................................................................................................................................27

2-7-2 مطبوعات برون مرزی.. 31

2-8 پيشينه تحقيق.............................................................................................................................................................................................

-1 سانسور

تفتيش پيش از انتشار كتاب‌ها، جرايد و نمايشنامه‌ها، تفتيش نامه‌هاي خصوصي قبل از رسيدن به مقصد و يا تفتيش نطق و بيان قبل از ايراد، به ‌منظور آنكه مندرجات آنها مضر اخلاق عمومي يا منافع دولت يا دستگاه حاكم نباشد، «سانسور» نام دارد. سانسور معمولاً به‌وسيله مقامات دولتي يا ديني و گاه به ‌وسيله گروه‌هاي فشار يا مقتدر اعمال مي‌شود. در فارسي براي سانسور مترادف‌هايي چون مميزي، بررسي، تفتيش عقايد، نظارت و ارزيابي به‌كار رفته است. در عصر حاضر، سانسور به معناي ايجاد هرگونه اخلال نظام‌مند در فرايند ارتباط از مرحله شكل‌گيري معنا در فرستنده تا پديد آمدن معنا در گيرنده است. بنابراين، شرط تحقق سانسور آن است كه افراد، سازمان‌ها يا مقامات دولتي با طرح و برنامه قبلي در روند ارتباط اختلال ايجاد كنند.

2-2 روش‌هاي سانسور

دولت‌ها و گروه‌هاي مختلف، براي اعمال سانسور از شيوه‌هاي گوناگون استفاده مي‌كنند. گذشت زمان بر تنوع اين شيوه‌ها افزوده است. برخي از اين روش‌ها و شيوه‌ها عبارتند از:

2-2-1 سانسور پيشگيرانه (پيش از انتشار):

در اين روش پيش از ارسال پیام و حتي گاهي در زمان شكل‌گيري، بر آن نظارت مي‌شود. در سانسور پيش از انتشار گاهي فقط برخي قسمت‌هاي پيام حذف مي‌شود كه به آن «سانسور سلبي» گفته مي‌شود. گاهي هم مميز، تنها به حذف اكتفا نمي‌كند، بلكه دستور مي‌دهد تا بعضي مطالب موافق نظر خودشان به آن افزوده شود يا تغيير يابد كه به آن «سانسور ايجابي» گفته مي‌شود.

2-2-2 سانسور پيگيرانه / تعقيبي (پس از انتشار) :

در اين شيوه ابتدا پيام ارسال مي‌شود، سپس اگر عواقبي به لحاظ انتشار آن پديدآيد يا ارسال آن مغاير با مقررات و موازين قانوني شناخته­شود، دستگاه قضايي تخلف را پيگيري­مي‌كند. اين نوع سانسور اگر برخاسته از نهادهاي قانون‌گذار مردمي باشد، نه تنها موجب اخلال در ارسال پيام نمي‌شود، بلكه سبب مي‌شود كه از سوء استفاده از آزادي جلوگيري شود.

2-2-3سانسور قانوني و غيرقانوني:

گاهي كنترل و نظارت بر چگونگي ارتباطات در جامعه، مبتني بر تصميم‌گيري جمعي است. بدين معني كه نهادهاي قانون‌گذار متكي بر آراي مردم، چگونگي و نحوه نظارت بر آن را تعيين مي‌كنند كه نظارت قانوني تلقي

نهادهاي قانون‌گذار متكي بر آراي مردم، چگونگي و نحوه نظارت بر آن را تعيين مي‌كنند كه نظارت قانوني تلقي

مي‌شود. اغلب كشورها نيز بر اساس ديدگاه‌هاي حاكم، قوانيني براي سانسور دارند. اما هرگاه حكومت‌ها يا گروه‌هاي فشار، بدون اتكا به قانون، در جريان ارتباطات اخلال ایجاد كنند، دست به «سانسور غيرقانوني» زده‌اند.

2-2-4 سانسور رسمي و غيررسمي:

در سانسور رسمي حكومت‌ها روندي را براي اعمال نظارت اعلام و به آن عمل مي‌كنند. در سانسور غيررسمي به ظاهر حكومت با تحديد آزادي، به هر نوع، اظهار مخالفت مي‌كند و قوانين موجود نيز مؤيد آزادي هستند، اما كارگزاران حكومت در روند ارتباطات اخلال وارد مي‌كنند. نوع اخير

را سانسور مي گويند را «سانسور غيررسمي» مي‌گويند.1

2-2-5 سانسور اقتصادي ؛

اين نوع سانسور با دستكاري در بازار و يا گران­كردن مصنوعي انتشارات و عدم‌حمايت دولت از پديدآورندگان و ناشران صورت مي‌گيرد.2 در دهه 1950 «آلدوكس هاكسلي»گران شدن كتاب را عامل سانسور و عدم دسترسي

و ناشران صورت مي‌گيرد.2 در دهه 1950 «آلدوكس هاكسلي»گران شدن كتاب را عامل سانسور و عدم دسترسي

خوانندگان به آن مي‌داند. با گسترش شبكه‌هاي اطلاع‌رساني، سانسور اقتصادي به شكل ديگري بروز كرده است: «گراني اتصال به شبكه‌هاي اطلاع‌رساني و فقدان دسترسي به ابزار و فناوري ارتباطات موجب دوري جوامع فقير از جريان ارتباطات جهاني است. »3

2-2-6 خودسانسوري:

هرگونه اخلال نظام‌مند كه فرد در تبادل پيام براي خود ايجاد مي‌كند و ممكن است از خودآگاه يا ناخودآگاه وي

هرگونه اخلال نظام‌مند كه فرد در تبادل پيام براي خود ايجاد مي‌كند و ممكن است از خودآگاه يا ناخودآگاه وي نشأت گرفته باشد، «خودسانسوري» نام دارد.4 تصورات قالبي، القا، تبليغ و عوامل بسيار ديگري ضمن تأثير بر ناخودآگاه، ما را وادار­می­کنند به‌گونه‌اي خاص بينديشيم، بنويسيم و سخن بگوييم. هميشه عامل ناخودآگاه ذي‌تأثير نيست، بلكه گاهي عوامل سياسي و اقتصادي نيز مي‌تواند علت آن باشد. نتايج پژوهشي كه طي سال‌هاي 1358-1365 در ايران صورت­گرفت، نشان­مي‌دهد كه پديده خودسانسوري در مطبوعات وجودداشته و عده‌اي علت آن را نگراني از عواقب انتشار اطلاعات ذكركرده‌اند.

2-3 انواع سانسور

معمولا سانسور برمبناي معيارهاي خاصي صورت مي‌گيرد و از اين‌رو انواع گوناگوني دارد:

2-3-1 سانسور سياسي – اجتماعي: با توجه به پيچيدگي و گستردگي مسائل سياسي - اجتماعي و نقش اساسي آن در زندگي جمعي انسان، اغلب مميزي‌ها در اين حوزه اعمال مي‌شود يا به نوعي با آن در ارتباط است. اين نوع سانسور در كشور با استناد به اصل حفظ امنيت ملي و مصالح عمومي صورت مي‌گيرد. در سانسور سياسي - اجتماعي به‌دليل اينكه تصور مي‌شود تأثير يك نوشته ممكن است براي حكومت مشكل ايجادكند، سانسوركنندگان به حذف و تغيير پيام مي‌پردازند و بيشتر به تبعات عملي انتشار يك نوشته تكيه دارند.2

2-3-2 سانسور اخلاقي: هرگاه اخلال در پیام با استناد به معيارهاي اخلاقي انجام­شود، «سانسور اخلاقي» صورت گرفته­است. در تاريخ انديشه، مميزي اخلاقي يكي از رايج‌ترين مميزي‌ها بوده­است. غيرمؤدبانه­بودن يك متن، افشاي اسرار خانوادگي و فردي، تجاوز به حريم خصوصي افراد يا هرزه‌نگاري و وقيح‌نگاري می­تواند محملي براي سانسور اخلاقي ايجادكند، اما همواره يكي از دلايل سانسور اخلاقي، حفظ و صيانت از اخلاق عمومي است.

2-3-3 سانسور ديني: اديان همواره تكاليف و ارزش‌هايي را تعيين­كرده و مؤمنان را به‌كارهايي واداشته و از اموري بازداشته‌اند. هرگاه اخلال در ارتباط (سانسور) به خاطر ملاحظات ديني و با اتكاء به اين تكاليف و ارزش‌ها باشد، به آن «سانسور ديني» گفته مي‌شود. با اين انگيزه در غرب مسيحي كتاب‌هاي بسياري به‌همراه نويسندگان آن سوزانده و در شرق نيز آثار بسياري نابودشد و حتي مراسم كتاب‌شويان نيز برقراربوده است. به قول «ويل دورانت» سانسور و كليسا هم اندازه كهنسال­اند.

censor

1 فريبرز خسروي،:سانسور: تحليلي بر سانسور كتاب در دوره پهلوي دوم. تهران: مؤسسه فرهنگي پژوهشي چاپ و نشر نظر، 1378صص5-53

2 يحيي كمالي‌پور، "عملكرد رسانه‌ها در امريكا". رسانه. س. پنجم، 3 (پاييز 1373): 24-31ص 30

3 حميد مولانا، جريان بين‌المللي اطلاعات، گزارش و تحليل جهاني. ترجمه يونس شكرخواه. تهران: مركز مطالعات و تحقيقات رسانه‌ها، 1371ص24

4. فریبرز خسروی، "سانسور كتابدارانه". فصلنامه كتاب. دوره يازدهم، 2 (تابستان 1379): 96-102