فصل دوم پایان نامه،پیشینه،ادبیات پژوهش ،کارشناسی ارشد روانشناسی،مفهوم ،مبانی نظری، تاب آوری ، تنظیم هیجان و همدلی وذهن آگاهی دارای 75 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل: WORD و قابل ویرایش با فرمت doc

بخش هایی از محتوای فایل پیشینه ومبانی نظری::

فصل دوم-ادبيات نظری و پيشينه پژوهش

-1-2مقدمه

-2-2 تاب آوری

-1-2-2 تاب آوری و کنار آمدن

-2-2-2 ویژگی های افراد تاب آور

-3-2-2 ا کتسا بی یا ذا تی بودن تاب آوری

-3-2 تنظیم هیجان

-1-3-2 را هبردهای نظم دهی شناختی

-2-3-2مبانی هیجان
3-3-2 تعریف نظم جویی هیجان
4-3-2 مدل های نظم جویی هیجان
-5-3-2در نظم جویی هیجان چه چیزی نظم جویی می شود؟
-6-3-2 تفاوت های فردی در نظم جویی هیجان

-7-3-2 رویکردهای مداخله در مشکﻻت هیجانی از طریق آموزش نظم جویی هیجان
-8-3-2 اصﻻح راهبردهای نظم جویی هیجان از طریق مدل گروس
-1-8-3-2 مرحله اول: انتخاب موقعیت
-2-8-3-2 مرحله دوم: اصﻻح موقعیت
-3-8-3-2 مرحله سوم: گسترش توجه
-4-8-3-2 مرحله چهارم: تغییر شناختی
-5-8-3-2 مرحله پنجم: تعدیل پاسخ
-9-3-2 تنظیم هیجان و هوش هیجانی
-1-9-3-2تعریف هوش هیجانی
-2-9-3-2ابعاد هوش هیجانی
مدلهای هوش هیجانی
-4-9-3-2مدل توا نا یی ما یر و سا لووی( (1997
-5-9-3-2مدل ترکیبی گلدمن (1995)
-6-9-3-2
مدل ترکیبی بار-آن
-7-9-3-2مدل هوش هیجانی دولویکس و هیگس( (1999
-4-2 همدلی
-1-4-2 انسان گرایی بعنوان مطرح کننده همدلی
-2-4-2پیش فرض های راجرز
-1-2-4-2ویژگیهای شیوه درمان مراجع – محور
-5-2ذهن آگاهی
-6-2مروری بر پیشینه پژوهش
-1-6-2پیشینه داخلی
-2-6-2مروری بر پژوهشهای خارجی

-1-2مقدمه

دراین فصل به بررسی ادبیات پژوهش و پیشینه متغیرها پرداخته می شود. ابتدا متغیر تاب آوری معرفی، سپس تنظیم هیجان و همدلی، و در نهایتا ذهن آگاهی بصورت کامل شرح داده خواهد شود. همچنین پیشینه داخلی و خارجی ارائه می شود.

-2-2 تاب آوری

حافظهی تاریخی بشر سرشار از مشکلات و دشواری هایی است که میلیونها نفر را به چالش و حتی مرگ کشانید. آنچه که مصائب تاریخ بجای گذاشته است یا مرگ و بدفرجامی است و یا کنار آمدن و تلاش برای سازگاری و حتی رفع مشکلات. آنان که توانستند در مقابل سختیهای تاریخ دوام بیاورند، شکلدهنده متغیر روانشناختی قدرتمندی هستند که امروزه تابآوری نامیده می شود.

انسانها در برابر شرایط نامساعد، خطرها و ناملایماتمعمولاً احساس بی پناهی می کنند و در بسیاری مواقع نیز سعی می کنند که در برابر خطرها و موقعیت ناگوار تحمل نمایند و نتایج غیر منتظره ای به دست می آورند. توانایی اجرای این »جادوی رایج « اغلب در حوزه علوم اجتماعی به عنوان انعطاف پذیری یا »تاب آوری« نام دارد.

کانر و دیویدسون (2003) که تابآوری را در حوزههای اجتماعی موردمطالعه قرار دادهاند، معتقدند تابآوری، تنها پایداری در برابر آسیبها یا شرایط تهدیدکننده نیست، بلکه شرکت فعال و سازنده فرد در محیط است. آنها تابآوری را توانمندی فرد در برقراری تعادل زیستی_روانی در شرایط خطرناک میدانند. افزون بر این، پژوهشگران بر این باورند که تابآوری نوعی ترمیم خود با پیامدهای مثبت هیجانی، عاطفی و شناختی است (اینزلیچتا، آرونسون، گودومک کی1،.(2006 تابآوری به قابلیت تطابق انسان در مواجهه با بلایا یا فشارهای جانکاه، غلبه یافتن یا حتی تقویت شدن بهوسیله آن تجارب اطلاق میشود. این خصیصه با توانایی درونی شخص و مهارتهای اجتماعی و تعامل با محیط حمایت

1 Inzlicht, Aronson, Good & McKay

میشود، توسعه مییابد و به عنوان یک ویژگی مثبت متبلور میگردد (دینر، لوکاس، شیمک و هلیول1، .(2009

کانر تاب آوری را به عنوان روشی برای اندازه گیری توانایی فرد در مقابله با عوامل استرس زا و عواملی که سلامت روان فرد را تهدید می کند، تعریف کرده است. افراد تاب آور دارای رفتارهای خود شکنانه نیستند. از نظر عاطفی آرام بوده و توانایی مقابله با شرایط ناگوار را دارند. بونا (2004) راه های بدست آوردن تاب آوری را داشتن سرسختی، خود افزایی، مقابله سرکوب گرایانه، داشتن خلق و خو و احساسات مثبت می داند (همدال2، 2009؛ و هونگ3، .(2007

برای درک تفاسیر و روش های مرتبط با تاب آوری، ممکن است به تمایز بین احتمال خطر و مصادیق تاب آوری نیاز داشته باشیم. در سه دهه اخیر تحقیق کاملی در این خصوص انجام و نمونه های تاب آوری جمع آوری شده است.

تاب آوری به عنوان قدرت یا توانایی برگشتن به زندگی اولیه و شروع وضعیت جدید از طریق کاهش فشار عصبی یا تحریف آن و جایگزینی نشاط، تعریف می گردد. تاب آوری همچنین به عنوان توانایی بهبود بیماری افسردگی یا مسائلی از این دست نیز فهمیده می شود.
تاب آوری مهارتی مناسب است برای پشت سرگذاشتن مشکلات زندگی حتی وقتی که شرایط نامطلوب و سخت وجود دارد. مثل اینکه شخص یک طناب قابل ارتجاع را دور مشکلات بسته که به وی کمک می کند وقتی اوضاع بد شد آنها را به عقب بکشد و به آنها به چشم انسانها بنگرد.

تاب آوری به توانایی یک انسان گفته می شود که به طور موفقیت آمیز شرایط نامطلوب را پشت سرگذارده و با آنها تطابق می یابد و علیرغم مواجهه با مشکلات زندگی به قابلیت تحصیلی و هیجانی و اجتماعی دست می یابد (اینلچ4، .(2007

مفهوم تاب آوری طی تحقیقات 3 دهه گذشته علوم اجتماعی به مثابه یک پدیده چند بعدی شناخته شده است که در بافت های مختلف اجتماعی و درونی متفاوت هستند تاب آوری به عنوان یکی از سازه های اصلی شخصیت برای فهم انگیزش، هیجان و رفتار، مفهوم سازی
شده است. خودتاب آوری را سازوکار ذاتی خود اصلاح گری انسان می دانند. افزون بر آن به عقیده ی باور ورنر((1997 تاب آوری صرف نظر از خطرات تهدید کننده، عاملی بالقوه در همه افراد برای تغییر است (ورنر5، .(2007 بلاک (2002) بر این باور است که خود تاب آوری توانایی سازگاری سطح کنترل بر حسب شرایط محیطی می باشد (اینلچ ، .(2007

1 Diener, Lucas, Schimmack & Helliwell 2 Hjemdal 3 Huang 4 Inzlich 5 Werner

تاب آوری ویژگی یا خصلتی نیست که برخی دارای آن باشند و برخی آنرا نداشته باشند. به بیان دقیق تر، تاب آوری بیانگر تعاملی بین انسان و محیط است. تاب آوری اشاره به ایستادگی در برابر خطر دارد اما یک پدیده تدریجی است و انباشت خطر می تواند حتی تاب آورترین افراد را نیز مغلوب سازد. راتر خاطر نشان می کند که تاب آوری نوعی تعامل با عامل خطر است یعنی ماهیتی رو به رشد دارد که از بیولوژی و تجارب اولیه زندگی نشات می گیرد و عوامل محافظتی می توانند از طریق شیوه های مختلف در مراحل متفاوت رشد، عمل کنند. به عنوان مثال مراقبت های والدین در کودکیقویاً محافظت کننده است، اما در نوجوانی یک چنین مراقبتی ممکن است مانع رشد سالم شود (کانر1، .(2003

ورنر تاب آوری را »سازو کار ذاتی خود اصلاح گری بشر« می داند و معتقداست "آنهایی که تاب آور هستند، انعطاف پذیرند، نه شکست ناپذیر".

هسته مرکزی سازه خودتاب آوری را این پیش فرض تشکیل می دهد که »فطرتی زیست شناختی« برای رشد و کمال در هر انسان وجود دارد (برای نمونه طبیعت خود ـ اصلاح گری ارگانیسم انسانی) که بطور طبیعی و در شرایط معین محیطی می تواند آشکار شود (ورنر،.(2001

تاب آوری ظرفیتی انسانی در همه افراد برای تغییر، صرف نظر از خطرات تهدید کننده است.اساساً نوع بشر دارای نیازهای پیچیده و متعددی برای رشد است که باعث می شود تا او را به طور طبیعی به سمت این برامدهای تاب آور به حرکت در آورند.
به باور ماستن هنگامی که فاجعه از سر بگذرد و نیازهای اولیه انسانی تامین گردد، آن گاه است که تاب آوری به ظهور می رسد. در نتیجه ی فرایند تاب آوری، اثرات ناگوار، اصلاح یا تعدیل می شوند و یا حتی ناپدید می گردند (ماستن2، .(2005

سلامت روان افراد آسیب دیده، تحت تاثیر پیامدهای منفی پیشامدهای ناگوار قرار می گیرد. سرسختی و خود تاب آوری از منابع درون فردی هستند که می توانند سطوح استرس و ناتوانی را در شرایط ناگوار تعدیل نمایند و اثرات منفی استرس را کم رنگ تر جلوه دهند.

پژوهش های تاب آوری نشان می دهند که چگونه افراد در رویارویی با عوامل تنش زا و آسیب رسان که در بافتار اجتماعی وجود دارد، نظیر نژادپرستی، جنگ و فقر یا ناشی از رخداد پیشامد های ناگوار است، با موفقیت بیرون می آیند. در واقع این دیدگاه، منطق نیرومندی را مهیا می سازد تا از نگرش تنگ و تار علوم اجتماعی و رفتاری کهلزوماً توجه خود را معطوف به خطر، نقصان و آسیب کرده اند، دست برداشته و به سمت توجه به نقاط قوت افراد با دیدگاهی ارتقاء نگر گسترش یابد. توجه به اینکه هر کسی دارای نقاط قوت و ظرفیت برای تغییر است، نه تنها موجب می شود که در حوزه ی بهداشت

1 Conner 2 Masten

روانی حادثه، فرایندهای کارآمد شناسایی شوند بلکه باعث می شود تا از حساسیت بی مورد نسبت به پرداختن به شناسایی خطر به عنوان دیدگاهی یک جانبه دست برداشته شود (شکیرینا ، .(2005

افزون بر این، پژوهشگران بر این باورند که تاب آوری نوعی ترمیم خود با پیامدهای مثبت هیجانی، عاطفی و شناختی است.